Efektowne i trwałe wykończenie podłóg oraz schodów to dobra baza aranżacyjna na lata. Obecnie możemy wybierać wśród różnych rodzajów parkietów, płytek ceramicznych i kamiennych, niezliczonych rodzajów paneli laminowanych i drewnianych czy wykładzin podłogowych. Jakie materiały posadzkowe są modne, a zarazem uniwersalne.
Już od kilku lat do najchętniej wybieranych rodzajów fug należą epoksydowe. Mają one wiele zalet, m.in. są nienasiąkliwe, gładkie, zabrudzenia nie wnikają w ich strukturę i nie zmieniają koloru spoiny. Nadają się do płytek ceramicznych, kamiennych, ze sztucznego kamienia oraz szklanych – małego i dużego formatu, zarówno na ścianie, jak i podłodze.
Fugi epoksydowe mają szerokie zastosowanie. Najczęściej wykorzystuje się je do spoinowania płytek ceramicznych nad kuchennym blatem roboczym (okładziny te narażone są na zabrudzenia tłuszczami), w łazienkach (zwłaszcza kabinach prysznicowych), holu czy garażu. Dlaczego akurat w tych miejscach? W fugi epoksydowe nie wsiąka woda, nie zmieniają koloru (nie zaplamią się kawą, tłuszczem czy smarem), są bardzo gładkie oraz odznaczają się dużą odpornością na działanie kwasów i środków chemicznych. Wśród ich licznych zalet należy wymienić także odporność na ścieranie, zarysowania i ataki pleśni. Łatwo je utrzymać w czystości za pomocą typowych środków czyszczących. Ten rodzaj fug jest odporny na wysoką temperaturę. Nie przepuszczają także pary wodnej – są więc dodatkową barierą dla wilgoci. Jednak z tego powodu nie można ich stosować do spoinowania płytek na tarasie czy balkonie, gdyż akurat w tych miejscach fuga musi być paroprzepuszczalna, by wilgoć mogła bez problemu odparować spod płytek – w przeciwnym przypadku po pierwszej zimie dojdzie do odparzania i odpadania okładziny. Niestety fuga epoksydowa jest trudniejsza w montażu niż cementowa i z reguły cena za jej układanie jest nieco wyższa.
Fuga epoksydowa do jakich płytek
Spoiny epoksydowe to rodzaj fug, które mogą być z powodzeniem wykorzystywane do spoinowanie płytek ceramicznych (również tych z klinkieru), kamiennych, ze sztucznego kamienia oraz szklanych każdego formatu zarówno na ścianie, jak i podłodze. Charakteryzują się wysoką wytrzymałością mechaniczną, są odporne na zużycie i wykruszenie. To dobre rozwiązanie do obecnie popularnych płytek wielkowymiarowych – projektanci ze względów estetycznych polecają układanie ich na wąską 1-1,5-milimetrową spoinę. Skład chemiczny fugi epoksydowej sprawia, że jest ona również klejem epoksydowym i mocno wiąże się z krawędziami bocznymi płytek (połączenie fugi epoksydowej z płytką jest kilkakrotnie mocniejsze niż z tradycyjną fugą cementową) i podłożem.
Oferta kolorystyczna fug epoksydowych jest bardzo szeroka. Dostępne są również fugi z brokatem, przeznaczone do mozaiki szklanej i płytek metalizowanych.
Fuga epoksydowa – odpowiednie komponenty
Fugi epoksydowe to rodzaj nowoczesnych spoin, które składają się z wypełniacza oraz utwardzacza, niekiedy również piasku kwarcowego. Wypełniacz (pasta epoksydowa) to spoiwo chemiczne, które w wyniku reakcji chemicznej krystalizuje się z utwardzaczem. Gdy oba składniki zostaną dokładnie wymieszane (do mieszania używamy narzędzi, które nie wchodzą w reakcję chemiczną z żywicami epoksydowymi), fuga jest gotowa do użycia przez około 30 minut. Po tym czasie następuje proces nieodwracalnego wiązania komponentów, który przejawia się wzrostem temperatury i twardnieniem materiału. Podczas dozowania składników należy przestrzegać instrukcji producenta (podaje on dokładną recepturę), gdyż tylko właściwie dobrane proporcje zagwarantują, że fuga epoksydowa osiągnie pełną twardość i odporność.
W przypadku, gdy zawartość całego opakowania (zazwyczaj gdy jest ono 5-kilogramowe) nie jest od razu mieszana, podczas przygotowania fugi epoksydowej należy stosować zasadę podziału wagowego, według której na jedną część utwardzacza przypada dziewięć części wypełniacza. Jeśli nie mamy wagi, to porcje należy odmierzać miarką, zachowując zasadę podziału objętościowego.
Jak spoinować za pomocą fugi epoksydowej
Układając fugę epoksydową, postępuje się inaczej niż przy innych rodzajach fug, np. cementowej. Pracę wykonujemy za pomocą odpowiednich narzędzi, potrzebne będą: wytrzymała paca do fugowania (lub do trudno dostępnych miejsc silikonowa szpachelka), specjalna twarda gąbka z włókniny i wiskozowa gąbka do spoinowania spoin. Dobrze jest mieć zapas narzędzi, gdyż przy spoinowaniu szybko się zużywają. Gdy wypełniane będą spoiny o szerokości 1-2 mm lub fugowanie przebiega w temperaturze poniżej 10oC, należy w wiaderku ogrzać wypełniacz lub podgrzać go na grzejniku – będzie bardziej elastyczny i łatwiejszy do formowania. Co ważne, nie wolno podgrzewać utwardzacza, gdyż po połączeniu z ciepłym wypełniaczem proces wiązania postępuje bardzo szybko i fuga może związać już w wiaderku, zanim zaczniemy fugowanie. Gdy powierzchnia okładziny jest duża, fugę epoksydową dobrze jest rozrabiać porcjami (lepiej jest kupić 2 małe opakowania niż jedno duże) lub pracować we dwie osoby.
Po nałożeniu fugi zmywa się powierzchnię ciepłą wodą, używając gąbki z twardej włókniny, a następnie profiluje się spoiny gąbką celulozową. Podczas zbierania nadmiaru zaprawy można wykorzystać również stare bawełniane podkoszulki. Z płytek należy całkowicie usunąć zabrudzenia – niezaschnięta będzie łatwa do sczyszczenia. Gdy zaczyna lekko twardnieć, możemy ją zmyć acetonem technicznym. Jednak po 14 dniach, gdy nabierze pełnej odporności chemicznej i na uszkodzenia mechaniczne, jej usunięcie będzie niemożliwe.
Aplikację fugi epoksydowej najlepiej powierzyć specjaliście, gdyż wymaga ona szybkości i staranności.
Zdjęcia: Ceresit, Izohan, Kerakoll, Sopro