Ściany i sufity tworzą tło do aranżacji wnętrz. Poza farbami do malowania ścian dobry efekt daje użycie takich materiałów jak choćby tapety, fototapety, nowoczesna boazeria, płytki ceramiczne lub panele ścienne. Sięgnijmy też po mniej konwencjonalne rozwiązania, np. starą cegłę czy płyty OSB.
Maszynowe nanoszenie tynku na powierzchnię ścian i sufitów to zadanie, które warto powierzyć fachowcom. Dysponują oni odpowiednim sprzętem i doświadczeniem w tego typu pracach. Nie ma więc obaw, że coś pójdzie nie tak. Niemniej jednak, zanim zdecydujemy się na tynkowanie metodą natryskową, warto co wiedzieć, kiedy sprawdzi się ona najlepiej, i jak przebiegają prace wykończeniowe.
Tynkowanie maszynowe to dobra alternatywa dla ręcznego tynkowania ścian z kilku względów. Przede wszystkim tynkowanie maszynowe to spora oszczędność czasu. Duża pracochłonność robót tynkarskich wykonywanych tradycyjnie w sposób ręczny doprowadziła do powstania specjalnych agregatów dzięki, którym tynk na ściany nanosi się poprzez natryskiwanie. Jest to możliwe dzięki sprężonemu powietrzu, które pod ciśnieniem wyrzuca zaprawę z końcówki natryskowej agregatu wprost na ścianę czy sufit, zapewniając jednocześnie odpowiednią przyczepność zaprawy tynkarskiej do podłoża. Prace wykonywane przez doświadczonego wykonawcę przebiegają o wiele szybciej i sprawniej, niż podczas tradycyjnego tynkowania ręcznego. Tynkowanie maszynowe pozwala więc przyspieszyć prace wykończeniowe wewnątrz budynku. Decydując się na tynkowanie maszynowe możemy też liczyć na pewne oszczędności na materiale, zużywa się go bowiem mniej, niż podczas tynkowania ręcznego.
Kiedy warto zdecydować się na tynkowanie maszynowe?
Z pewnością to dobre rozwiązanie, gdy mamy do
otynkowania duże powierzchnie ścian i stropów wewnątrz budynku.
Wówczas oszczędności czasu i nakładów pracy będą największe.
Jeśli w tynkowanych wnętrzach znajduje się dużo okien, wnęk czy
glifów, prace z agregatem mogą stać się nieco bardziej uciążliwe
i czasochłonne.
Tynkowanie maszynowe to dobry wybór, gdy
zależy nam na krótkim terminie realizacji, a więc szybkim
zakończeniu prac wykończeniowych wewnątrz budynku. Dobrze
zorganizowana ekipa może wytynkować wnętrza domu nawet w jeden
dzień.
Tynki do nakładania maszynowego
W sprzedaży znaleźć można zarówno tynki tradycyjne cementowo-wapienne, jak i ciszące się dużą popularnością tynki gipsowe. Do tynkowania mechanicznego należy stosować wyłącznie zaprawy tynkarskie oznaczone przez producenta, jako tynki maszynowe. Mają one postać gotowej suchej mieszanki, którą wsypuje się do wnętrza agregatu tynkarskiego i dodaje odpowiednią, podaną przez producenta ilość wody. Tynki cementowo-wapienne nakłada się w trzech warstwach, natomiast tynki gipsowe to zaprawy jednowarstwowe. W ofercie producentów znajdzie również tzw. tynki lekkie, czyli zaprawy z dodatkiem mineralnych kruszyw lekkich, szczególnie zalecane do ścian murowanych z materiałów lekkich.
Maszynowe nanoszenie tynku
W pierwszej kolejności tynkuje się stropy, a następnie ściany. Kolejność prac przy mechanicznym tynkowaniu powierzchni z wykorzystaniem tynków trójwarstwowych przedstawia się w następujący sposób:
- przygotowanie powierzchni do tynkowania
- mechaniczne wykonanie obrzutki
- mechaniczne wykonanie narzutu
- mechaniczne narzut gładzi z ręcznym zatarciem
- ręczne wykończenie tynków – tzn. wykonanie ościeży itp.
Nanoszenie poszczególnych warstw zaprawy wykonuje się z pomocą agregatu, natomiast ściąganie tynku, zacieranie i wygładzanie wymaga ręcznej pracy.
Tynki gipsowe nanosi się na powierzchnię sufitów i ścian w jednej warstwie. Po mechanicznym naniesieniu zaprawy rozprowadza się ją za pomocą dużej łaty H. Następnie po upływie czasu wskazanego przez producenta tynku powierzchnię wyrównuje się łatą trapezową. Kolejnym krokiem jest zwilżenie tynku wodą – w tym celu używa się specjalnej końcówki węża do tzw. „mgły wodnej”. Po zwilżeniu tynk wygładza się ręcznie pacą gąbczastą, a gdy podeschnie wykonuje się ostateczne gładzenie kielnią szwajcarską lub szpachlą powierzchniową.
Podczas mechanicznego nanoszenia tynku końcówkę
tynkarską należy trzymać pod kątem 60-90º do tynkowanej
powierzchni i prowadzić ruchem ciągłym wahadłowo-posuwistym.
Należy przy tym zachowywać optymalną odległość końcówki od
tynkowanej powierzchni:
w przypadku wykonywania obrzutki i
gładzi będzie to 30-40 cm,
w przypadku natryskiwania narzutu
- 18-20 cm,
w przypadku tynków gipsowych – 10-15 cm.
Zdjęcia: Fotolia.com
Czy artykuł był przydatny?
Dziękujemy. Podziel się swoją opinią.
Czy możesz zaznaczyć kim jesteś?
Dziękujemy za Twoją opinię.
Zapoznaj się z produktami
