Wybór materiału na ściany domu to pierwsza ważna decyzja podczas jego budowy. Druga to technologia, w jakiej chcemy budować. Możemy zdecydować się na ściany nieocieplone lub z ociepleniem. Sprawdź, z czego wybudować naprawdę ciepłe ściany i jak dbać o szczegóły wykonawcze.
Ściany zewnętrzne możemy wymurować z ceramiki poryzowanej, betonu komórkowego, silikatów, a także elementów keramzytobetonowych. Do wyboru mamy także różne technologie budowania – jedno-, dwu- lub trójwarstwową. Jej wybór uzależniony jest czasu i finansów, jakie możemy czy chcemy przeznaczyć na budowę.
Obok wyboru najlepszego materiału budowlanego równie ważnym aspektem jest technologia wznoszenia ścian konstrukcyjnych. Dobrze zaprojektowana przegroda (ściana) powinna spełniać trzy podstawowe funkcje:
konstrukcyjną – ma zdolność do przeniesienia wszelkich założonych obciążeń,
izolacyjną – zapewnia dostateczną izolacyjność termiczną i akustyczną,
osłonową – chroni elementy konstrukcji przed niekorzystnym wpływem czynników atmosferycznych oraz jest trwałym i estetycznym wykończeniem elewacji.
Murowane ściany zewnętrzne: ściany jednowarstwowe
Użyty do wzniesienia ścian
jednowarstwowych materiał pełni rolę zarówno konstrukcyjną, jak
i izolacyjną. Rozwiązanie to jest wystarczające w nieco
cieplejszym klimacie, natomiast coraz częściej odchodzi się od
niego w naszym położeniu geograficznym. W celu zapewnienia znacznie
wyższego komfortu cieplnego, akustycznego oraz znacznie niższych
kosztów wieloletniej eksploatacji ten rodzaj ścian zastępowany
jest murami wielowarstwowymi.
Zalety ścian jednowarstwowych:
przyspieszenie i uproszczeni budowy ścian zewnętrznych, wynikające z braku warstwy izolacji termicznej,
przy zastosowaniu tynków mineralnych łatwe przenikanie pary wodnej i mniejsze ryzyko wystąpienia zjawiska hermetyzacji budynku.
Niedogodności ścian jednowarstwowych:
konieczność docieplania wieńców, nadproży,
obowiązkowe murowanie elementów na zaprawie ciepłochronnej,
niezbędne utrzymywanie bardzo dużej dokładności murowania,
technologia nie wybacza żadnych błędów: 1 błąd = 1 mostek termiczny (miejsce, przez które ucieka ciepło),
trudności w transportowaniu i wbudowywaniu gabarytowo dużych pustaków,
przewymiarowane ściany konstrukcyjne – duże grubości ścian (40-50 cm),
niemożliwe do usunięcia mostki termiczne w postaci spoin, które stanowią często ok. 10-20% powierzchni ścian,
brak warstwy, która pozwala na zniwelowanie błędów wykonawczych.
Warstwowe murowane ściany zewnętrzne
Powstają
z dwóch lub trzech warstw (ściany dwu- i trójwarstwowe) odpowiednio dobranych materiałów
budowlanych. Nośna warstwa wewnętrzna (wykonana np. z pustaków
konstrukcyjnych) przenosi obciążenia i zapewnia izolacyjność
akustyczną. Warstwa elewacyjna natomiast zabezpiecza ściany przed
wpływem czynników atmosferycznych i decyduje o estetyce
domu.
Najważniejsze zalety ścian wielowarstwowych to:
możliwość kształtowania współczynnika przenikania ciepła, co pozwala na znaczną oszczędność energii potrzebnej do ogrzania budynku,
likwidacja mostków cieplnych (miejsc, przez które ucieka ciepło),
duża dowolność w kształtowaniu estetyki elewacji domu (np. tynki, okładziny, cegły klinkierowe),
możliwość uzyskania większej powierzchni wewnętrznej budynku dzięki mniejszej grubości ścian zewnętrznych (szczególnie przy ścianach dwuwarstwowych),
komfort (doskonały mikroklimat, bardzo dobra izolacyjność akustyczna (40-50 dB), odporność na działanie czynników atmosferycznych, korozję biologiczną, uderzenia i ścieranie, mrozo- i ognioodporność, niska nasiąkliwość.
Murowane ściany zewnętrzne: ściany dwuwarstwowe
Ściany dwuwarstwowe to najpopularniejszy rodzaj ścian stosowanych w Polsce. Powstają przy wykorzystaniu warstwy konstrukcyjnej, warstwy izolacji cieplnej (jej grubość decyduje o wartości współczynnika przenikania ciepła U) oraz elewacyjnej (najczęściej jest to tynk).
Zalety ściany dwuwarstwowej:
łatwa i sprawdzona technologia,
pozwala na zachowanie ciągłości termoizolacji,
duże możliwości wykonania dość tanim kosztem elementów architektonicznych takich jak boniowania, gzymsy, pilastry itp.,
różnorodne faktury wypraw elewacyjnych,
możliwość stosowania płytek klinkierowych zamiast wypraw elewacyjnych.
Niegodności ścian dwuwarstwowych:
trudność w zabezpieczeniu cokołu i styku z gruntem przed uszkodzeniami mechanicznymi i ich następstwami,
warstwy wykończeniowe mają często większy opór dyfuzyjny niż wewnętrzne warstwy ściany. Szczelne wyprawy tynkarskie (w szczególności z kopolimerów akrylu i silikonowe) ograniczają dyfuzje pary wodnej,
okładziny ulegają przebarwieniu na skutek działania promieni słonecznych,
konieczność odświeżania elewacji co 3-5 lat;
wymiana lub renowacja tynku co około 15 lat.
Murowane ściany zewnętrzne: ściany trójwarstwowe
Ściana ta złożona jest z warstwy konstrukcyjnej, warstwy izolacji cieplnej, szczeliny powietrznej oraz warstwy osłonowej (np. z cegieł klinkierowych). Technologia ściany trójwarstwowej zakłada, że każda warstwa pełni w konstrukcji właściwą funkcję ze względu na własną specyfikę i parametry:
funkcja konstrukcyjna – pozwala bezpiecznie przenieść wszelkie założone obciążenia, zarówno te ze ścian wyższych kondygnacji, dachu, jak i środowiskowe (parcie/ssanie wiatru);
funkcja izolacyjna – chroni ścianę konstrukcyjną przed przemarzaniem. W połączeniu z materiałami ściennymi pełni też poniekąd rolę izolacji akustycznej;
funkcja osłonowa – dotyczy elewacji z kamienia naturalnego lub klinkieru. Chroni dwie poprzednie warstwy przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz środowiskowymi (deszcz, śnieg, wiatr). Pełni też rolę reprezentacyjną, odpowiadając za odczucia estetyczne odbiorcy.
Zalety ściany trójwarstwowej:
znana od bardzo wielu lat i sprawdzona technologia,
trwała i odporna na uszkodzenia oraz bezkosztowa w okresie użytkowania elewacja,
doskonały mikroklimat – przepuszcza parę wodną, lecz nie pozwala na jej kondensację w przegrodzie, ściana nigdy nie jest zawilgocona,
pozwala na zachowanie ciągłości termoizolacji,
dzięki ścianie osłonowej z klinkieru oraz termoizolacji przegroda doskonale tłumi hałas,
najkorzystniejszy z punktu widzenia fizyki budowli układ warstw w ścianie trójwarstwowej sprawia, że w porze letniej w pomieszczeniach jest stosunkowo chłodno, natomiast w sezonie zimowym ściany akumulują ciepło i oddają je w razie potrzeby z powrotem do wnętrza,
szeroka paleta kolorów i faktur cegieł klinkierowych daje niezliczone możliwości aranżacyjne.
Niedogodności ścian trójwarstwowych:
wyższe koszty budowy,
pracochłonność wykonania i podatność na błędy budowlane.
Zdjęcia: Austrotherm, CRH Klinkier, Fotolia.com, Röben, Silka, Solbet, TermoOrganika, Wienerberger