To instalacja, która pozbawiona jest widocznych elementów grzejnych, a całość ukryta jest w podłodze, ścianie lub suficie. Taki system doskonale realizuje podstawowe zadanie ogrzewania, czyli zapewnienie nam komfortu cieplnego stosunkowo niewielkim kosztem, wykorzystując zasadę, że im większa powierzchnia emitująca ciepło, tym skuteczniej, bez przesuszania powietrza, w sposób bardziej ekonomiczny można ogrzać pomieszczenie.
Komfort cieplny. Oddawanie ciepła przez całą powierzchnię przegrody powoduje, że przy zachowaniu identycznej temperatury w pomieszczeniu subiektywnie odczuwamy wyższy komfort cieplny niż w przypadku ogrzewania grzejnikowego. Komfort cieplny w pomieszczeniach mieszkalnych to stan, w którym nie odczuwamy ani uczucia ciepła, ani zimna. Oznacza to, że nie występuje żadne niepożądane chłodzenie ciała przez przeciągi lub chłód promieniujący ze ścian lub podłogi. Zimą temperatura określana jako komfortowa to 21ºC i jest średnią pomiędzy temperaturą powietrza w pomieszczeniu a temperaturą ścian i podłogi. Ciepła ściana zewnętrzna o temp. 20ºC pozwala utrzymać temperaturę pomieszczenia na poziomie 22ºC. Chłodna ściana zewnętrzna o temp. 16ºC, zmusza do podgrzania pomieszczenia o 4ºC do temperatury 26ºC. Podniesienie temp. o 1ºC to wzrost kosztów ogrzewania o 6%, czyli zwiększenie kosztów ogrzewania 24%. W dobie drożejących kopalnych surowców energetycznych, coraz większy nacisk kładzie się na pozyskiwanie energii ze źródeł ekologicznych. Zastosowanie paneli fotowoltaicznych, pomp ciepła i rekuperacji będzie efektywne, gdy doprowadzimy do jak najmniejszych strat ciepła wynikających z konstrukcji budynku i użytych do jej budowy materiałów. Dlatego wyższa temperatura przegrody budowlanej związana zarówno z użytymi materiałami konstrukcyjnymi i izolacyjnymi, jak również dogrzewaniem systemowym tej przegrody, tym mniej będzie nas kosztować ogrzewanie domu. Wodne ogrzewanie płaszczyznowe doskonale sprawdza się dobrze izolowanych domach, w których stosuje się niskotemperaturowe źródło ciepła takie jak kocioł gazowy kondensacyjny, kocioł elektryczny czy pompa ciepła. Stosowane rozwiązania:
- Ogrzewanie podłogowe. Rury wielowarstwowe tworzywowe o średnicy 16 mm, w których krąży czynnik grzewczy oddają ciepło do wylewki betonowej. Ta poprzez promieniowanie przekazuje je do pomieszczenia. Sprawdzi się w każdym budynku, niezależnie od tego czy posadzka wykonana będzie z płytek, betonu, drewna, czy laminatów.
- Ogrzewanie ścienne. Całkowicie niewidoczne ścienne instalacje grzewcze stanowią alternatywę dla instalacji podłogowych. Wybór miejsca instalacji systemu zależy od obecnego stanu pomieszczenia, zwłaszcza w przypadku modernizacji budynków. Należy jednak pamiętać, że wówczas nie wolno zastawiać meblami powierzchni grzejnej ściany. Przegrody zewnętrzne domu muszą być bardzo dobrze ocieplone, aby zainstalowanie tego ogrzewania było uzasadnione ekonomicznie. Podstawę systemu tworzą rury tworzywowe o średnicy 10 mm montowane w profilu montażowym, a następnie otynkowane.
- Ogrzewanie sufitowe. System ten zapewnia zarówno wysoki komfort cieplny w pomieszczeniach, jak i najniższe możliwe zużycie energii. To najbardziej efektywny system grzewczy w pomieszczeniach o wysokości powyżej 3 m. Ciepłe powietrze zawsze unosi, a przez stropy tracimy najwięcej ciepła. Promieniowanie cieple skierowane w dół "zaburza" naturalną cyrkulację ciepłego powietrza i kieruje je tam, gdzie jest najbardziej potrzebne, czyli strefę przebywania ludzi. Podstawę systemu tworzą rury tworzywowe o średnicy 10 mm montowane w profilu montażowym, a następnie otynkowane.
Ogrzewanie podłogowe Wavin
Ogrzewanie podłogowe to doskonały sposób zapewnienia komfortu cieplnego w pomieszczeniu. Najistotniejsza dla komfortu cieplnego nie jest temperatura pomieszczenia, lecz jej równomierność w pomieszczeniu. W przypadku ogrzewania podłogowego rozkład temperatur jest korzystniejszy niż w przypadku ogrzewania grzejnikowego i niewiele odbiega od idealnego z punktu widzenia fizjologii człowieka (ciepłe stopy – chłodna głowa) rozkładu temperatur. W konsekwencji tego osiąga się podwyższony komfort cieplny przy temperaturach pomieszczeń znacznie niższych niż przy zastosowaniu grzejników. Równomierny rozkład temperatury w ogrzewanych pomieszczeniach osiągany jest dzięki przekazywaniu ciepła głównie poprzez promieniowanie i utrzymanie ciepła na poziomie przebywania ludzi. Uczucie komfortu cieplnego w pomieszczeniu pojawia się przy temperaturze o 1-2°C niższej w stosunku do ogrzewania grzejnikowego – straty cieplne w budynku są w sposób prosty zależne od temperatury powietrza w pomieszczeniu, oznacza to oszczędność o około 6-12% energii na ogrzewanie domu.
Zastosowanie ogrzewania podłogowego w całym domu jest najbardziej korzystnym rozwiązaniem w kontekście kosztów eksploatacyjnch. Ze względu na niskie parametry zasilania instalacja doskonale nadaje się do współpracy z ekologicznie czystymi źródłami ciepła, takimi gazowe kotły kondensacyjne – dodatkowo są to urządzenia o wysokiej sprawności energetycznej, mające duży wpływ na koszty eksploatacji. Przy zasilaniu instalacji z pompy ciepła jest podłogówka jest wręcz zalecana, ponieważ dzięki większej powierzchni grzewczej uzyskamy większą efektywność pompy ciepła. W związku z niskim udziałem energii pochodzącej z konwekcji, w pomieszczeniach z ogrzewaniem podłogowym w minimalnym stopniu występują zawirowania powietrza przenoszące kurz oraz brak kurzu gromadzącego się za lub nad grzejnikami. – idealne rozwiązanie dla alergików. Użytkownik ma całkowitą, nieograniczoną umiejscowieniem grzejnika, dowolność w aranżacji wnętrz. Brak kurzu gromadzącego się za lub nad grzejnikami. Instalacja jest niewidoczna, nie ma gorących powierzchni, ostrych krawędzi – zminimalizowane ryzyko doznania obrażeń, co jest ważne szczególnie w pomieszczeniach, w których przebywają dzieci lub osoby niepełnosprawne.
Aby stwierdzić czy ogrzewanie podłogowe w całym domu spełni nasze oczekiwania komfortu cieplnego i efektywności ekonomicznej należy skonsultować się projektantem. Znając zastosowane źródło ciepła, kubatury pomieszczeń, rodzaj wykończenia podłogi, parametry izolacyjne przegród zewnętrznych oraz lokalne warunki klimatyczne dokona on wymaganych obliczeń i określi, czy ogrzewanie podłogowe spełni swą funkcję nie podnosząc kosztów eksploatacji. Wydajność cieplna systemu zależy od oporu cieplnego materiału użytego do wykończenia podłogi. W przypadku wykorzystania materiałów o dużym oporze cieplnym (np. drewniany parkiet) trzeba zwiększyć moc grzewczą systemu (np. drewniany parkiet). Prawidłowego doboru ogrzewania podłogowego dla wielu pomieszczeń dokonujemy w oparciu o kryterium najniekorzystniejszego pomieszczenia - wybieramy pomieszczenie o największym zapotrzebowaniu ciepła. Wstępnego doboru temperatury wody zasilającej dokonujemy w oparciu o założenie, że wymagany strumień powinien zostać osiągnięty przy rozstawie rur 150 mm i przy temperaturze wody zasilanie 45°C / powrót 35°C. Praktycznym wykładnikiem poprawnego doboru i wykonania instalacji jest metoda ”zimnej dłoni” - należy pamiętać, iż temperatura podłogi nie powinna przekraczać 29°C, w łazienkach 33°C. Ze względu na rozmiar, zmiany w temperaturze ogrzewania podłogowego wyczuwalne są dopiero po kilkudziesięciu minutach, instalacja posiada dużą bezwładność. Kalkulator ogrzewania podłogowego.
System zabudowy mokrej. W systemie zabudowy mokrej rury, którymi przepływa czynnik grzewczy, są układane na warstwie izolacji cieplnej i zalewane jastrychem. Istnieje również możliwość układania rur w specjalnie przygotowanych rowkach w górnej części izolacji termicznej. Do ogrzewanego pomieszczenia ciepło jest przekazywane przez jastrych, który ogrzewa się od rur i dzięki dobremu przewodnictwu cieplnemu zapewnia równomierny rozkład temperatur na całej powierzchni podłogi. System ten charakteryzuje się jednak znaczną wysokością oraz ciężarem podłogi grzejnej, co, po pierwsze, pociąga za sobą konieczność uwzględnienia dodatkowej warstwy już na etapie projektu budynku, a po drugie, uniemożliwia jej montaż na stropach o konstrukcji lekkiej. Dodatkowo w tej technologii wykonanie ogrzewania podłogowego pociąga za sobą odpowiednio długi czas wykonywania. Czas wiązania jastrychu wynosi od 3 do 4 tygodni; po tym okresie należy przeprowadzić jego wstępne wygrzewanie. Grubość wylewki zależy od zastosowanego jastrychu oraz obciążeń, które przenosić będzie podłoga. Przy standardowych jastrychach betonowych grubość wylewki powinna wynosić ok. 6,5 cm. Może być nieco większa, ale efektem będzie większa bezwładność instalacji ogrzewania podłogowego, czyli dłuższy czas nagrzewania podłogi. Z kolei zmniejszenie grubości warstwy jastrychu może być niekorzystne ze względów wytrzymałości posadzki i rozkładu temperatury w posadzce. Zmniejszenie grubości wylewki poniżej 6,5 cm jest możliwe, gdy producent jastrychu dopuszcza takie rozwiązanie lub przy zastosowaniu innego materiału niż jastrych betonowy np. jastrych anhydrytowy.
System zabudowy suchej. W systemie zabudowy suchej ogrzewania podłogowego rury z czynnikiem grzewczym umieszcza się w górnej warstwie izolacji, w specjalnie przygotowanych rowkach. Na tak przygotowaną podłogę układa się profilowane, aluminiowe lamele, zapewniające równomierne oddawanie ciepła. Całość zostaje przykryta warstwą izolacyjną, np. z folii PE. Zamiast wylewania warstwy jastrychu na wierzchu układa się suche płyty jastrychowe. Stosowanie tej metody pozwala na znaczne zmniejszenie całkowitej wysokości zabudowy podłogi nawet do ok. 60 mm. Ogranicza ona ciężar podłogi, co umożliwia montowanie ogrzewania podłogowego na stropach o lekkiej konstrukcji. Technologia ta nie wprowadza do budynku wilgoci oraz stwarza możliwość układania systemu bezpośrednio na istniejących posadzkach, o ile są równe i mają odpowiednią nośność. Samo zastosowanie metody suchej skraca czas pracy. Ułożenie suchych płyt jest mniej pracochłonne niż wykonanie wylewki, a rozruch instalacji ogrzewania podłogowego oraz chodzenie po posadzce jest możliwe bezpośrednio po zakończeniu prac montażowych.
Montaż ogrzewania podłogowego
Lokalizacja i montaż szafek rozdzielaczowych. Przed przystąpieniem do układania elementów ogrzewania podłogowego musimy najpierw zlokalizować miejsce, w którym będzie zamontowany rozdzielacz w szafce rozdzielaczowej. Rozdzielacze mogą być montowane w szafkach podtynkowych, montowanych w bruzdach ściennych (minimalna grubość ściany 12 cm) i szafkach natynkowych (na wszystkich rodzajach ścian). Do montażu szafki podtynkowej musimy przygotować w ścianie otwór o ok 2 cm większy niż wymiar szafki. Dotyczy to góry szafki i boków. Dół szafki należy umiejscowić tak, aby uwzględnić grubość izolacji układanej na podłodze oraz wysokość wylewki. Spód szafki powinien być na wysokości posadzki bez warstwy wykoń- czeniowej podłogi.
Dylatacja przyścienna. Taśma brzegowa wykonywana jest z pianki PE wysokości 15 cm i grubości 8 mm. Zabezpiecza posadzkę przed pękaniem w trakcie jej wysychania i późniejszej pracy. Dodatkowo stanowi również izolację cieplną ograniczającą straty ciepła przez ściany boczne. Posiada warstwę kleju, który ułatwia montaż taśmy do ściany. Ściana powinna być sucha i odpylona, aby klej umożliwił prawidłowe połączenie taśmy ze ścianą. Taśma posiada fartuch foliowy, który nakłada się na izolacje termiczną. Przy układaniu taśmy brzegowej należy zwrócić szczególna uwagę na dokładne ułożenie taśmy w narożnikach pomieszczeń. Powinna być ona ułożona tak, aby nie powstawały wolne przestrzenie pomiędzy taśmą, a stykiem ścian w narożu pomieszczenia.
Dylatacja płyty grzewczej. Szczeliny dylatacyjne w płycie grzewczej należy stosować przy powierzchni płyty grzewczej przekraczającej 40 m², długości boku płyty grzewczej powyżej 8 m (maks. stosunek boków 2:1), przejściach przez otwory, np. drzwi, skomplikowanym, nieregularnym kształcie płyty grzewczej. Dylatację należy prowadzić od warstwy izolacyjnej aż do wykładziny podłogi, a szczeliny dylatacyjne wykonywać przy użyciu miękkiej taśmy brzegowej. Układając obwody grzewcze, należy unikać przejść rur przez szczeliny dylatacyjne. Zaleca się, aby jedynie przewody przyłączeniowe krzyżowały się ze szczelinami dylatacyjnymi. Przejścia przewodów przez dylatację należy wykonywać w rurach osłonowych o długości 50 cm. W systemie ogrzewania podłogowego Wavin do dylatacji w środkowej części pomieszczenia – pomiędzy dwiema płytami grzewczymi lub przy przejściach przez otwory – stosuje się listwę do profilu wraz z profilem dylatacyjnym. Sama listwa jest przyklejana do izolacji termicznej, co zapobiega jej przemieszczeniom i ułatwia montaż. W listwę wkładany jest profil dylatacyjny o gr. 8 mm. W przypadku przejścia rur przez tę dylatację należy wyciąć otwory w dolnej części profilu celem przejścia rur przez dylatację. W przypadku braku dylatacji płyty grzewczej lub w przypadku niewłaściwego jej zastosowania w wylewce będą występowały naprężenia, których skutkiem będzie pękanie płytek podłogowych. Do układania płytek na płycie grzewczej należy stosować odpowiednie kleje oraz fugi. Dodatkowo zaleca się, aby połączenia płytek w miejscach dylatacji wykonywać przy użyciu sylikonu.
Warstwa izolacyjna podłogi. Podłoga w całym pomieszczeniu musi być wyłożona warstwą izolacji cieplnej. Przed rozpoczęciem układania izolacji termicznej konieczne jest ułożenie folii izolacyjnej bezpośrednio pod izolacją termiczną, na chudym betonie. Dla pomieszczeń mieszkalnych usytuowanych nad pomieszczeniem ogrzewanym zalecana grubość warstwy styropianu wynosi 4-5 cm. W przypadku wykonywania izolacji w pomieszczeniach położonych nad pomieszczeniem nieogrzewanym lub na gruncie, zalecana grubość warstwy izolacji zgodna z obowiązującymi przepisami dotyczącymi izolacyjności przegród. Ze względu na wymaganą nośność podłogi izolację należy wykonywać z płyt styropianowych o wysokiej twardości. Na styropian kładziemy wciskane płyty systemowe Tacker w taki sposób, aby były ułożone szczelniej, a fartuch folii wychodzący poza styropian nakładał się na kolejny pas płyty styropianowej. Płyty Tacker rozwijamy z rolki, które mają 10 m / 5 m długości i szerokość 1 m.
Montaż rur w panelu systemowym wciskanym. W panelu wciskanym możemy montować zarówno elastyczne rury typu PERT/EVOH/PERT o średnicy 16 lub 20 mm. Panel posiada rozstawy umożliwiające montaż rury od 10 cm do 35 cm co 5 cm. Montaż rury polega na wciśnięciu rury noga lub ręką w przestrzenie pomiędzy wystającymi wypustkami paneli. Najbardziej optymalny jest układ ślimakowy, który zapewnia równomierny rozkład temperatury na całej powierzchni grzejnej. Części zasilające wężownice ogrzewania podłogowego najpierw powinny dochodzić do miejsc o największym zapotrzebowaniu na ciepło, czyli np. do ścian zewnętrznych. W celu osiągnięcia w pomieszczeniu temperatury 20°C przy zalecanych parametrach czynnika grzewczego 40°C zasilanie / 30°C powrót i okładzinie podłogowej o dobrych właściwościach przewodzenia ciepła, rury można układać w rozstawie co 15 cm. Zalecane jest zagęszczenie wężownicy przy szerokich oknach tarasowych. Taki układ zapobiegnie roszeniu się szyby ponieważ ruch ciepłego powietrza uniemożliwi parze wodnej osadzanie się na tafli szkła. Optymalna długość jednej wężownicy to maksymalnie 100 metrów.
Montaż rozdzielacza w szafce. Rozdzielacz w szafce rozdzielaczowej montowany jest do 2 pionowych szyn zamontowanych w szafce. Każda z tych szyn jest przesuwna w poziomie, co umożliwia takie zlokalizowanie rozdzielacza, aby dodatkowo móc zamontować zawory odcinające lub zespół pompowo-mieszający przed rozdzielaczem. Do jednego rozdzielacza można podłą- czać maksymalnie 12 obwodów grzewczych, czyli teoretycznie może obsłużyć powierzchnię ok 120 m². W celu regulacji wysokości spadków ciśnień w poszczególnych obwodach grzewczych rozdzielacze wyposażone są w przepływomierze. Korekty dławienia pojedynczych pętli grzewczych dokonuje się poprzez przepływomierze zamontowane na belkach zasilających rozdzielaczy. Aby prawidłowo połączyć rury z rozdzielaczem najpierw musimy skalibrować końcówkę rury, która będzie łączona z rozdzielaczem. Następnie, aby połączyć rurę z rozdzielaczem, należy użyć złączki przyłączeniowej z pierścieniem składającej się z mosiężnego pierścienia, niklowanej nakrętki ¾” oraz mosiężnego trzpienia. Na rurę nakładamy nakrętkę, potem przecięty mosiężny pierścień, a na końcu trzpień złączki. Nakrętkę przykręcamy płaskim kluczem do nypla w rozdzielaczu.
Montaż siłowników termicznych. Siłowniki termiczne do zamykania i otwierania poszczególnych pętli ogrzewania podłogowego składają się z 2 elementów. Nakrętki M30x1,5 służą do bezpośredniego nakręcenia na gwint zaworu na rozdzielaczu, na belce dolnej, powrotnej rozdzielacza, po uprzednim odkręceniu białego pokrętła na zaworze rozdzielacza. Do tej nakrętki poprzez wkliknięcie mocujemy sam siłownik. Siłownik za pomocą kabli łączymy z centralą sterującą automatyki Wavin. Każdy siłownik ma 2 żyłowy przewód do bezpośredniego podłączenia z centralą sterującą.
Próba ciśnieniowa. Przed zabetonowaniem rur instalację należy poddać próbie szczelności przy ciśnieniu 0,6 MPa w ciągu 24 godzin. Wykończoną instalację grzewczą należy przed uruchomieniem dokładnie przepłukać. Proces ten pozwala usunąć zanieczyszczenia, jakie mogły przedostać się do systemu rur w czasie robót budowlanych. Spadek ciśnienia podczas próby szczelności nie może być większy niż 0,02 MPa. W czasie wylewania jastrychu rury muszą być pod ciśnieniem 0,3 MPa. Jeśli układ wypełniony jest wodą, to musi być chroniony przed zamarznięciem.
Wykonywanie wylewki. Podczas wykonywania wylewki temperatura materiału i temperatura powietrza w pomieszczeniu nie powinny być niższe niż 5°C. Następnie wylewka powinna być utrzymywana w temperaturze przynajmniej 5°C przez okres nie krótszy niż 3 dni. Ponadto wylewka cementowa powinna być chroniona przed przeschnięciem.
Uruchomienie instalacji. Wygrzewanie jastrychu można przeprowadzić po jego całkowitym wyschnięciu w naturalnych warunkach (po 21-28 dniach). Pierwsze rozgrzanie rozpoczyna się od temperatury wody wynoszącej 25°C, którą należy utrzymywać przez 3 doby. Następnie temperaturę podwyższać o 5°C na dobę, aż do uzyskania temperatury maksymalnej.
Automatyka sterująca
System sterowania ogrzewaniem płaszczyznowym Wavin jest kompletnym rozwiązaniem dla powierzchniowych systemów ogrzewania i chłodzenia. Oferowany układ zapewnia oddzielną regulację każdego z pomieszczeń dla zapewnienia najwyższego komfortu oraz niskiego zużycia energii przy pomocy najnowocześniejszej technologii. System sterowania Wavin zaprojektowano tak, by był łatwy w instalacji, a jego obsługa była przyjazna dla użytkownika. System składa się z rozdzielacza regulacji, siłowników oraz różnych modułów rozszerzających funkcjonalność rozdzielacza. System 230 V przeznaczony jest do precyzyjnej i komfortowej regulacji temperatury w poszczególnych strefach grzewczych (pomieszczeniach) w budynku. System 230 V można stosować w nowo wybudowanych obiektach, jak również do modernizacji domów jednorodzinnych, budynków biurowych, przy renowacji starych budynków oraz w halach o uniwersalnym przeznaczeniu. System charakteryzuje się prostą instalacją, wysokim stopniem bezpieczeństwa oraz wysokim komfortem regulacji. System dostępny jest również w wersji 24 V. Wavin oferuje również system bezprzewodowy, którego zaletą jest brak przewodów elektrycznych.
Regulator pokojowy z obniżeniem nocnym posiada te same funkcje jak regulator pokojowy standard, z możliwością regulacji obniżenia temperatury w przedziale od 2 do 6°C. Dodatkowo wyposażony jest w przełącznik kulkowy do wyboru trybu pracy. Symbol księżyca – obniżenie temperatury włączone. Niezależnie od zewnętrznych sygnałów temperatura zostaje obniżona o 2 do 6°C w zależności od ustawień. Symbol 0 – obniżenie temperatury wyłączone. Nie następuje żadne obniżenie temperatury. Regulator znajduje się w normalnym trybie pracy. Symbol zegara – obniżenie temperatury automatyczne. Jest ono możliwe przy wykorzystaniu dodatkowych elementów systemu regulacji nieobjętej ofertą Wavin. Aktywacja funkcji obniżenia temperatury jest sygnalizowana podświetleniem symbolu księżyca umieszczonego nad tarczą regulacji.
Rozdzielacz regulacji sekcji grzewczych jest jednostką przyłączeniową umożliwiającą połączenie okablowania regulatorów temperatury w pomieszczeniu z siłownikami. Przeznaczony jest do przyłączenia maksymalnie 6 regulatorów czyli sterowania temperaturą w 6 pomieszczeniach niezależnie oraz maksymalnie 14 siłowników 230 V. Rozdzielacz regulacji 230 V może być montowany bezpośrednio na ścianie lub na szynie nośnej w rozdzielaczu obiegów grzewczych. Wskaźniki kontrolne informują użytkownika o stanie pracy regulatorów, napięciu roboczym oraz o stanie bezpiecznika. W celu dostosowania do indywidualnych potrzeb użytkownika istnieje możliwość rozbudowania rozdzielacza regulacji o opcjonalnie dostępne moduły, które przyłącza się poprzez zintegrowany interfejs. Istnieje opcja zastosowania rozdzielacza regulacji 24 V, do którego należy stosować siłowniki 24 V.
Moduł sterujący pracą pompy posiada bezpotencjałowy przekaźnik ze stykiem przełączającym. Wybór odpowiedniej funkcji następuje przez specjalne styki. Moduł przeznaczony do pracy pod napięciem 230 V i 24 V.
Moduł czasowy to 2-kanałowy zegar cyfrowy przeznaczony do programowania czasów pracy instalacji ogrzewania podłogowego. Prosta obsługa dzięki wbudowanemu wyświetlaczowi LCD. Moduł posiada automatyczną lub programowalną zmianę czasu z letniego na zimowy.
Siłownik termiczny przeznaczony do montażu na rozdzielaczach hydraulicznych wyposażonych w zawory termostatyczne na belce powrotnej, która wyposażona jest w zawory z gwintem zewnętrznym M30x1,5. Podłączony do rozdzielacza regulacji elektrycznej sekcji grzewczych współpracuje z regulatorem pokojowy. W zależności od ustawień temperatury w pomieszczeniu siłownik steruje zaworem termostatycznym i reguluje temperaturę czynnika grzewczego.
Ogrzewanie ścienne WW-10
Całkowicie niewidoczne ścienne instalacje grzewcze stanowią alternatywę dla instalacji podłogowych. Wybór miejsca instalacji systemu zależy od obecnego stanu pomieszczenia, zwłaszcza w przypadku modernizacji budynków. W układzie tym ściany zewnętrzne powinny charakteryzować się współczynnikiem przenikania ciepła nie większym niż U = 0,3 W/(m²K). System ogrzewania WW-10 firmy Wavin został zaprojektowany specjalnie do zastosowań podtynkowych. Dzięki niewielkiej wysokości szyny montażowej po zakończeniu prac, całkowita grubość tynku wynosi jedynie 20 - 25 mm.
W skład systemu ogrzewania WW-10 wchodzą trzy rodzaje rur. Przewody tranzytowe wykonywane są z rur wielowarstwowych PE-X/AL/PE ø16 mm, wchodzące w skład systemu Wavin Tigris i rury polibutylenowe PB ø15 mm systemu Hep2O. Poszczególne sekcje w obiegach ogrzewania ściennego/sufitowego stanowią rury PB ø10 mm systemu Hep2O. Uzupełnieniem są złączki typu push/press, rozdzielacze oraz automatyka przewodowa i bezprzewodowa.
Montaż systemu. Profile montażowe, jak też wsporniki mocuje się do ściany poziomo lub pionowo w zależności od sposobu prowadzenia rury za pomocą wkrętów. Sposób montażu zależy od stanu ściany. Jeśli ściana jest czysta i sucha, można zastosować klej termiczny. Wspornik do profilu montażowego stosowany jest przy wykonywaniu nawrotów rur systemowych z PB. Promień gięcia rury powinien wynosić maksymalnie 100 mm. połączenia sekcji są zrównoważone hydraulicznie. Oznacza to, że sekcja podłączona do rury zasilającej jako pierwsza jest ostatnią sekcją podłączaną do rury powrotnej (zasada Tichelmanna). Każdy obwód łączymy rurami z rozdzielaczem. Należy zwrócić uwagę, aby wszystkie obwody miały zbliżoną ilość sekcji i długość rur w poszczególnych sekcjach. Umożliwi to bezproblemowe wyregulowanie hydrauliczne instalacji za pomocą przepływomierzy zlokalizowanych na belce zasilającej rozdzielacza. Montaż systemu WW-10 wykonuje się po zakończeniu wszystkich innych prac instalacyjnych (instalacji elektrycznych, wodnych).
Wydajność cieplna aktywnej ściany systemu WW-10 przy temperaturze czynnika grzewczego na zasilaniu 40°C i temperatury w pomieszczeniu 20°C wynosi 90 W/m². W celu określenia ilości ciepła w danym pomieszczeniu można posłużyć się orientacyjnym określeniem zapotrzebowania, wykorzystując wskaźnik jednostkowego zapotrzebowania na ciepło pomieszczenia. Jest to metoda wskaźnikowa, więc daje nam tylko wartości orientacyjne. W celu dokładnego określenia zapotrzebowania na ciepło w pomieszczeniu lub budynku należy wykonać obliczenia z uwzględnieniem m.in. izolacyjności przegród budynku. Kalkulator ogrzewania ściennego.
Separator powietrza. Zalecamy montaż separatora powietrza na każdym z użytych w instalacji rozdzielaczy. Separator powinien być zamontowany na belce zasilającej. Po napełnieniu instalacji w systemie znajduje się zawsze niewielka ilość powietrza, która może blokować przepływ w części instalacji, powodując spadek sprawności systemu. Separator pomaga usunąć zgromadzone powietrze z układu. W celu uniknięcia zapowietrzenia instalacji należy odpowiednio wolno napełnić instalacje wodą pozbawioną powietrza rozpuszczonego. Nie dopuszcza się napełniania instalacji wprost z instalacji wodociągowej.
Próba ciśnieniowa WW-10. Szczelność instalacji należy sprawdzić po zakończeniu prac instalacyjnych, przeprowadzając wodną próbę ciśnieniową. Ciśnienie w trakcie próby powinno wynosić min. 6 barów – należy je utrzymać przez min. 2 godziny. Następnie należy ustawić wartość ciśnienia roboczego i pozostawić instalację pod ciśnieniem do zakończenia prac budowlanych.
.
.
Uruchomienie instalacji. Instalacja ogrzewania ściennego Wavin w trakcie prac tynkarskich powinna znajdować się pod ciśnieniem minimum 2 barów. Proces nagrzewania instalacji ogrzewania ściennego (ściana wykonana z użyciem tynku cementowego, gipsowego lub masy szpachlowej) można rozpocząć nie wcześniej niż po 21 dniach od momentu nałożenia warstw. W przypadku stosowania wykończenia ścian z wykorzystaniem płyt G/K, mas szpachlowych lub tynków glinianych rozruch instalacji powinien odbywać się zgodnie z wytycznymi producenta zastosowanego rozwiązania, jednak nie wcześniej niż po 7 dniach. Nagrzewanie rozpocząć od temperatury zasilania 25°C i należy ją utrzymać przez 3 dni. Następnie nastawia się maksymalną temperaturę zasilania (do maks. 50°C) i utrzymuje ją przez kolejne 4 dni.
Zalety systemu. Zgodnie z zasadą, że ciepło dostarczamy tam, gdzie go najwięcej tracimy, ogrzewanie ścienne WW-10 jest jednym z najbardziej efektywnych systemów grzewczych. Ciepłe powierzchnie przegród o temperaturze 25–30°C przekazują ciepło drogą promieniowania i otrzymujemy równomierny rozkład temperatury odczuwalnej. Dzięki temu warunki komfortu cieplnego można spełnić już przy temperaturze powietrza w pomieszczeniu ok. 18°C. Niska temperatura zasilania pozwala obniżyć koszty eksploatacyjne związane z ogrzewaniem nawet o połowę w porównaniu z rozwiązaniami klasycznymi, dzięki minimalnemu zładowi wody w instalacji, podniesieniu izolacyjności ścian zewnętrznych poprzez ich osuszanie w sezonie grzewczym oraz efektywniejszemu wykorzystaniu odnawialnych źródeł energii. Obniżenie temperatury powietrza podnosi jego wilgotność względną i pozwala zachować naturalną jonizację powietrza.
Gwarancja. Wavin udziela 25-letniej gwarancji na bezawaryjne działanie instalacji grzewczych opartych na systemie Hep2O. Gwarancją objęte są wszystkie elementy wyprodukowane lub dostarczone w ramach systemu. Świadczenia odszkodowawcze zagwarantowane są tylko wówczas, gdy zachowane zostały zasady montażu, projektowania i eksploatacji zgodnie z zaleceniami producenta oraz ogólnie uznanymi regułami techniki budowlanej. Oświadczenie gwarancyjne traci swą ważność w przypadku, gdy do montażu instalacji Hep2O zostaną użyte inne produkty (rury bądź złączki) nie dostarczone przez Wavin. Z gwarancji wyłączone są również mechaniczne uszkodzenie instalacji, szkody wywołane działaniem mrozu, błędy i braki montażowe oraz niewłaściwe użytkowanie instalacji (np. przegrzanie układu).
Czy artykuł był przydatny?
Dziękujemy. Podziel się swoją opinią.
Czy możesz zaznaczyć kim jesteś?
Dziękujemy za Twoją opinię.
