Farby do wnętrz – rodzaje

Nowoczesne farby do ścian i sufitów to produkty, które najlepiej odzwierciedlają osiągnięcia współczesnej chemii. Niezliczona paleta barw i możliwości uzyskania efektów specjalnych, siła krycia, a także nowe możliwości funkcjonalne, takie jak odporność na zabrudzenia, niewchłanianie wilgoci czy właściwości biobójcze, są możliwe dzięki szybkiemu wdrażaniu efektów laboratoryjnych badań na taśmy produkcyjne.

Nowoczesne farby do ścian i sufitów – skład chemiczny  

W skład farby wewnętrznej wchodzi pigment, który nadaje jej kolor, spoiwo wiążące cząstki pigmentu podczas jej wysychania i spajające farbę z podłożem oraz rozpuszczalnik, którego rolą jest łatwe rozprowadzenie farby podczas malowania (odparowuje on w czasie schnięcia farby). W zależności od rodzaju rozpuszczalnika farby dzielimy na wodne i rozpuszczalnikowe. Farby do wnętrz muszą mieć także właściwą siłę krycia, czyli zdolność zamalowywania poprzedniej warstwy, być odpowiednio paroprzepuszczalne, mieć właściwą lepkość i gęstość, czyli cechy decydujące o sposobie i łatwości nakładania. Ze względu na tak zwaną odporność mechaniczną powłoki wszystkie farby emulsyjne do wnętrz są sklasyfikowane w trzech grupach (rodzajach). Rodzaj III obejmuje farby najtańsze, odporne na ścieranie i tarcie na sucho. Do rodzaju II zalicza się wyroby średnio drogie, odporne na zmywanie. Rodzaj I to farby najdroższe, odporne na szorowanie (trzy razy bardziej od tych z rodzaju II).

Farby emulsyjne do wnętrz, czyli wodorozcieńczalne

Do malowania ścian i sufitów używa się przede wszystkim farb emulsyjnych, inaczej dyspersyjnych, które są rodzajem farb wodnych. Podczas wysychania nie emitują one szkodliwych substancji, gdyż wydzielają jedynie parę wodną. Poza tym są one wydajne i łatwe do nanoszenia – litr farby emulsyjnej wystarcza do pokrycia od 8 do 15 m² powierzchni.

Do farb emulsyjnych należą produkty przeznaczone do różnych wnętrz, które różnią się pewnymi właściwościami. Zależą one od spoiwa użytego do ich produkcji. Może to być żywica akrylowa, lateksowa czy polichlorek lub polioctan winylu. Na rynku są też farby mieszane, które łączą właściwości dwóch rodzajów, należą do nich np. farby lateksowo-winylowe. Na niektóre właściwości wpływ mają również dodatki – pigmenty czy substancje uszlachetniające.

Rodzaje farb emulsyjnych

Farby akrylowe. Mają dobre właściwości kryjące, tworzą gładką powłokę, są też paroprzepuszczalne. Nadają się do czyszczenia, ale nie do szorowania (chyba że producent wzbogaci ich recepturę innymi dodatkami i wyraźnie zaznaczy na opakowaniu, że są odporne na szorowanie). Mają delikatny połysk, co sprawia, że widoczne są na nich wszelakie nierówności podłoża.

Farby lateksowe. Produkowane są z udziałem spoiwa kauczukowego. Są elastyczne (dobrze pokryją pracujące podłoża, np. ścianki z płyt g-k). Zaletą tych farb wewnętrznych jest także paroprzepuszczalność i odporność na zmywanie i płowienie. Nadają się do pokrywania ścian i sufitów w pomieszczeniach wilgotnych (kuchnie, łazienki) oraz tych o dużym natężeniu ruchu (przedpokoje, pokoje dziecięce).

Farby winylowe. Zawierają spoiwo z polichlorku lub polioctanu winylu. Słabo przepuszczają parę wodną, dość szybko się brudzą, ale łatwo się je zmywa. Te farby do ścian i sufitów sprawdzą się w pomieszczeniach, które można wietrzyć – ściany nie przepuszczą nadmiaru wilgoci.

Farby lateksowo-akrylowe. Dają elastyczne powłoki, bardzo odporne na wilgoć i uszkodzenia mechaniczne, nie przepuszczają pary wodnej. Polecane do łazienek i kuchni oraz pokojów dziecięcych.

Farby wewnętrzne z nanocząsteczkami

To farby do ścian i sufitów nowej generacji, czyli drobinkami o rozmiarach jednej milionowej części milimetra, które poprawiają parametry farb – mają zdolność manipulowania atomami, a otrzymane w wyniku tego struktury zyskują nowy układ molekularny. Do ścian pokrytych takimi farbami brud słabiej przylega, łatwiej też go usunąć.

Farby z nanocząsteczkami idealnie nadają się do kuchni, łazienek, sypialni i pokojów dziecięcych. Dobry mikroklimat wprowadzą farby z zawartością nanocząsteczek srebra, które neutralizują zapachy oraz przeciwdziałają rozwojowi mikroorganizmów, są bakteriobójcze, chronią też ściany przed rozwojem grzybów, pleśni i alg.

Farby emulsyjne z dodatkiem teflonu

Mają dobre właściwości mechaniczne. Teflon nie wchodzi w reakcje z innymi związkami, do jego powierzchni nic nie przywiera, jest też bardzo odporny na ścieranie i wodę. Dodanie go do farb wewnętrznych zwiększa trwałość powłok i odporność na wielokrotne zmywanie, ale też nie utrudnia ścianom oddychania. Teflon jest nietoksyczny. Farby do ścian i sufitów z teflon surface protector® (bo tak nazywana jest ta technologia) nadają się idealnie do przedpokojów, kuchni i łazienek. Farby emulsyjne z cząsteczkami ceramicznymi, których podstawą jest kwarc, dają powłoki mało podatne na wnikanie zanieczyszczeń i odporne na zmywanie oraz szorowanie. Zapewniają też odporność na grzyby i pleśnie. Sprawdzają się w pomieszczeniach mokrych i miejscach narażonych na zabrudzenie.

Farby wewnętrzne emulsyjne z dodatkiem cząsteczek krzemianowych

Dają powłoki o wysokiej paroprzepuszczalności, czyli oddychające. Farby te mają też wysoką odporność na zmywanie, szorowanie i żółknięcie. Te farby do ścian i sufitów nadają się do malowania pomieszczeń mokrych, a także – z powodu paroprzepuszczalności – sypialni i pokojów dziecięcych.

zdjęcia: Beckers, Benjamin Moore, Dulux, Jedynka, Tikkurila, Unicell, Śnieżka