Artykuł: Dom inteligentny energetycznie PAROC

Dom inteligentny energetycznie PAROC

Właściwa izolacja - od fundamentów aż po dach. 

Dzięki szerokiej gamie produktów, rozwiązań i konfiguracji stosowania Paroc pomaga znaleźć klientom właściwą termoizolację dla każdego budynku. Rozwiązania firmy umożliwiają inwestorom dobranie właściwej izolacji, od fundamentów aż po dach. Do zewnętrznej izolacji ścian fundamentowych doskonale nadaje się płyta PAROC GRS 20 z wełny mineralnej PAROC, która służy do izolacji termicznej oraz zapobiega podsiąkaniu kapilarnemu. Wełna mineralna Paroc jest skutecznym rozwiązaniem dla wymagających warstwowych ścian zewnętrznych, a płyty PAROC z grupy UNS, WAS lub Cortex gwarantują komfort cieplny i akustyczny budynku, bezpieczeństwo pożarowe oraz znaczne oszczędności energetyczne. Nowe produkty w ofercie Paroc to płyty izolacyjne PAROC® Linio 10 i PAROC® Linio 15 oraz lamelowa płyta izolacyjna (włókna skierowane prostopadle do powierzchni czołowych) PAROC® Linio 80. Te wysoko energooszczędne, sztywne i niepalne płyty izolacyjne przeznaczone są do ociepleń ścian zewnętrznych z cienkowarstwowymi fasadami tynkowanymi, zarówno w budynkach nowo powstających, jak i poddawanych termomodernizacji. Produkty Paroc gwarantują obniżenie współczynnika przenikania ciepła U, poniżej wartości wymaganych rozporządzeniem w sprawie warunków technicznych (WT 2013). Dla ścian do wartości poniżej 0,25 W/m²K, dla dachów i stropodachów poniżej wartości 0,20 W/m²K oraz współczynnika przenikania ciepła U dla podłóg na gruncie do wartości poniżej 0,30 W/m²K.

Dlaczego warto inteligentnie zaizolować swój własny dom

  • Doskonała inwestycja. Wyliczono, że inteligentny energetycznie budynek po 25 latach może przynieść właścicielom oszczędności rzędu 50 tys. euro, czyli równowartość nowego samochodu. Jednocześnie zysk ze sprzedaży takiego budynku może wynieść o 30% więcej, w porównaniu z domami standardowymi.
  • Niskie koszty utrzymania. W projektowaniu budynku decyzja inwestycyjna opiera się na łącznych kosztach uzyskanych poprzez zsumowanie kosztów zużycia energii w całym cyklu życia budynku oraz kosztów budowy. Pod względem kosztów użytkowania energooszczędny budynek stanowi optymalne rozwiązanie.
  • Zdrowe i wygodne mieszkanie. Dzięki starannej izolacji energooszczędne budynki są suche i ciepłe przez cały rok. Sprawna i kontrolowana wentylacja, szczelne przegrody zewnętrzne budynku i nisko emisyjne materiały sprawiają, że powietrze w pomieszczeniach jest zawsze czyste i świeże.
  • Łatwość utrzymania i konserwacji. Dobrze izolowany dom opiera się działaniu czasu i wilgoci. Liczba napraw i konserwacji w budynku jest ograniczona. Ponadto dom potrzebuje mniejszej ilości energii.
  • Korzystny dla środowiska. Nisko energetyczne budynki są znacznie bardziej przyjazne dla środowiska, a ich budowanie - wkładem w rozwój nowoczesnego budownictwa. Sektor efektywności energetycznej ciągle rośnie, przynosząc nowe miejsca pracy i perspektywy zawodowe. Cięgle pojawiają się innowacje, kształcą nowi specjaliści w zakresie efektywności energetycznej, od projektantów do budowniczych, a całe budownictwo wkracza na zupełnie nowy poziom.

Izolacje fundamentów

Podziemne części budynku odgrywają znaczącą rolę w bilansie energetycznym oraz mają istotny wpływ na zachowanie komfortu cieplnego pomieszczeń wewnętrznych. Rozwiązania konstrukcyjne zewnętrznych ścian piwnic, z prawidłowo dobraną izolacją termiczną i przeciwwilgociową oraz właściwym odprowadzeniem wód opadowych, powinny być ważnymi elementami procesu projektowania. Jeżeli ściany ogrzewanych piwnic w budynkach wolnostojących nie są izolowane termicznie, straty ciepła poprzez nie mogą dochodzić nawet do 20-25% całkowitych strat ciepła budynku. Pomieszczenia piwniczne użytkowane są często jako ogrzewane garaże, pokoje gościnne, warsztaty, pracownie, sauny, solaria itp. Wymagane dla nich warunki komfortu cieplnego, bez nadmiernych strat ciepła i ryzyka kondensacji powierzchniowej, mogą być osiągnięte przede wszystkim dzięki odpowiedniej izolacji termicznej. 

W budynku niepodpiwniczonym często pomija się ocieplanie ścian fundamentowych, a jedynie ociepla się podłogę parteru na gruncie. Tymczasem ocieplając od zewnątrz ściany fundamentowe, można w znacznym stopniu zredukować lub wyeliminować wpływ mostka cieplnego powstającego na styku podłogi i ścian zewnętrznych. Przy tym izolacja ścian poniżej terenu może być słabsza, ponieważ ściany stykające się z gruntem wykorzystują dodatkowy opór cieplny, jaki stwarza grunt. Zwykle izolacje podziemnych części budynku wykonuje się z odpowiednio twardych materiałów izolacyjnych tj. płyty z wełny mineralnej PAROC GRS 20. W celu zachowania ciągłości izolacji cieplnej, izolacja ścian fundamentowych powinna stanowić przedłużenie izolacji ścian parteru. Można to bez problemu rozwiązać, dla ścian fundamentowych o budowie dwu- jak i trójwarstwowej. Gdy ściana ma budowę dwuwarstwową, powstaje pewien problem z dobrym zabezpieczeniem przeciwwilgociowym umieszczonej na zewnątrz izolacji, zwykle osłania się ją specjalnym tynkiem na siatce z tworzywa sztucznego i powłokami przeciwwilgociowymi. Prostszym rozwiązaniem, lecz o znacznie mniejszej skuteczności jest umieszczenie izolacji termicznej na ścianie od strony wewnętrznej.

Podłogi na gruncie

W podłogach szczególną uwagę powinno zwracać się na izolację cieplną, zarówno tych położonych bezpośrednio na gruncie, jak i tych nad piwnicami. Poprawnie zaprojektowana izolacja cieplna gwarantuje lepszy komfort użytkowania, oszczędności energii, a w konsekwencji niższe koszty eksploatacyjne ogrzewania. Podłoga jest jedyną przegrodą budowlaną, z którą użytkownicy mają stały i bezpośredni kontakt. W związku z tym, temperatura powierzchni podłogi oraz jej właściwości ciepłochłonne mają szczególne znaczenie z punktu widzenia komfortu cieplnego odczuwanego przez człowieka.

Jeżeli temperatura powierzchniowa przegród jest znacznie niższa od temperatury pomieszczenia, wywołuje to u użytkowników uczucie zimna, któremu można zapobiec podwyższając temperaturę pomieszczenia, ale nawet wówczas rozkład temperatur w pomieszczeniu pozostaje niekorzystny. Z kolei, przy zbyt wysokiej ciepłochłonności podłogi, powodować ona będzie obni- żenie temperatury na powierzchni stóp użytkowników pomieszczeń i w związku z tym, zalicza się do podłóg zimnych. Z tego typu objawami możemy mieć do czynienia w przypadku nieodpowiednio zaizolowanych podłóg położonych na gruncie lub nad nieogrzewanymi piwnicami. Aby utrzymać temperaturę powierzchniową podłogi na poziomie niewiele niższym od temperatury pomieszczenia, a tym samym zapewnić warunki komfortu cieplnego, niezbędna jest dobrze zaprojektowana izolacja termiczna podłogi, uwzględniająca izolację przylegających mostków cieplnych. Izolacja termiczna, o odpowiednich parametrach, wykonana z odpowiednich materiałów, pozwala oszczędzać energię oraz optymalizować koszty ogrzewania. W przypadku ogrzewania podłogowego odpowiednia izolacja termiczna chroni konstrukcję, której zadaniem jest kumulowanie i oddawanie ciepła do pomieszczenia, przed stratami ciepła w niepożądanym kierunku. Podłoga na gruncie w ogrzewanym pomieszczeniu powinna posiadać izolację cieplną w postaci pasów pionowych lub poziomych o szerokości, co najmniej 1,0 m i usytuowanych po obwodzie budynku, wzdłuż linii styków podłogi ze ścianą zewnętrzną. 

Izolacja ścian zewnętrznych

Ściany zewnętrzne  budynku działają jak tarcza chroniąca przed warunkami atmosferycznymi. Chronią one przed zimnem, opadami, silnymi wiatrami, hałasem i ogniem. Właściwa struktura zewnętrzna ściany, z odpowiednim rozwiązaniem termoizolacyjnym, jest warunkiem koniecznym dla zdrowego i przyjemnego klimatu we wnętrzach budynku. Firma PAROC posiada doskonałe rozwiązania izolacyjne dla różnego rodzaju ścian zewnętrznych,  fasad otynkowanych, fasad wentylowanych, murów szczelinowych, ścian masywnych zewnętrznych, ściany piwnic oraz płyt warstwowych. Rozdział poniżej zawiera najbardziej typowe rozwiązania izolacji ścian w budynkach. Wybierz rodzaj ścian, aby znaleźć właściwy produkt PAROC.

Fasada otynkowana. Izolacja płytami z wełny mineralnej jest klasycznym rozwiązaniem izolacyjnym dla fasad otynkowanych cienkowarstwowo, stosowanych zarówno w nowych budynkach jak i termomodernizowanych. Izolacja płytami jest szczególnie zalecana gdy powierzchnia ściany nośnej jest nierówna, wymagana jest specjalna redukcja hałasu lub konstrukcja ściany nośnej jest wykonana z drewna. Gdy grubość izolacji jest większa niż 200 mm, zalecanym rozwiązaniem jest izolacja z lamelowej wełny mineralnej. Możliwe jest również wykonanie grubszej izolacji z płyt przy użyciu dwóch lub więcej warstw. Zaletą rozwiązania dwuwarstwowego z zastosowaniem płyt jest to, że miejsca ich połączeń są przykryte kolejna ułożoną warstwą co uniemożliwia powstawanie mostków termicznych. Płyty termoizolacyjne z wełny mineralnej należy zamocować do konstrukcji nośnej ścian za pomocą spoiwa (kleju) i łączników mechanicznych. 

Docieplenia  fasad z zastosowaniem systemów cienkowarstwowych tynków jest najczęściej stosowanym rozwiązaniem w Europie, zarówno w nowych, jak i remontowanych budynkach. Docieplenie płytami lamellowymi jest szczególnie zalecana ponieważ nie wymaga stosowania żadnych łączników mechanicznych. Płyty lamellowe wyłącznie przykleja się do ściany nośnej za pomocą zapraw klejowej, montaż jest to szybki i zapewnia równe podłoże do tynkowania dzięki startej powierzchni. Izolacja lamellowa jest szczególnie zalecana dla ścian o dużej grubości izolacji. Płyty lamellowe mają bardzo wysoką wytrzymałość na rozciąganie, co czyni je odpowiednimi dla zastosowań, w których wysoka wytrzymałość mechaniczna jest wymagana, takich jak wysokie budynki. Wełna mineralna PAROC jest trwała i zachowuje swoje parametry  mimo wahań temperaturowych. Lamellowe płyty termoizolacyjne z wełny mineralnej Paroc to doskonały wybór dla domów pasywnych.

Drewniane ściany szkieletowe - fasady wentylowane

W uzyskaniu zdrowego mikroklimatu wewnątrz pomieszczeń oraz ochronie przed wnikaniem wilgoci sprzyjającej rozwojowi pleśni i grzybów pomóc może nie tylko wysokiej jakości system wentylacji mechanicznej lub grawitacyjnej. Sporo uwagi poświęca się dziś także samej konstrukcji ścian zewnętrznych oraz odpowiedniej izolacji termicznej. Nordycka ściana szkieletowa osiąga żądane wartości współczynnika przenikania ciepła (U) przy cieńszej konstrukcji w porównaniu do innych konstrukcji drewnianych. Szczelina wentylacyjna za okładziną drewnianą zapewnia dobry poziom wentylacji. Dlatego zaleca się stosowanie izolacji wiatrochronnej, montowanej na łatach jako zewnętrzna ciągła warstwa izolacji termicznej. Ta ciągła warstwa znacząco redukuje mostki cieplne i ilość wilgoci w konstrukcji drewnianej. Krawędzie płyt wiatrochronnych muszą być uszczelniane taśmą. Wewnątrz przegrody szczelność jest zapewniona dzięki szczelnej barierze powietrznej. Wewnętrzna i zewnętrzna szczelność przegrody jest niezbędna w tego typu konstrukcjach.

W domach pasywnych ściany muszą być jeszcze bardziej skuteczne. Dzięki tej innowacyjnej podwójnej drewnianej konstrukcji szkieletowej, eliminuje się mostki termiczne i możliwa jest mniejsza grubość całkowita przegrody (ściany). Warstwa termoizolacji zainstalowana w szkielecie może mieć różną grubość, co umożliwia zastosowanie różnych rozwiązań w zależności od wymogów współczynnika przenikania ciepła U. Dodatkowy montaż paroizolacji wewnątrz jest niezbędny. Należy uważać, aby nie przerwać paroizolacji podczas montażu instalacji elektrycznych i wodnych mocowanych do szkieletu. Konstrukcja szkieletowa z drewnianych belek dwuteowych zmniejszają mostki termiczne w strukturze ściany i ilość wilgoci w porównaniu do normalnej ściany z drewnianym szkieletem. Kiedy pojedynczy szkielet drewniany nie wystarczy, zaleca się zamontowanie drugiego szkieletu formując kratownicę. Poziome montowane łat do istniejącej konstrukcji może być stosowane również na wewnętrznej stronie ściany. Jeśli zastosowane jest rozwiązanie krzyżowe (z łatami poprzecznymi) po wewnętrznej stronie ściany, to należy umieścić paroizolację pomiędzy nośną konstrukcją drewnianą a dodatkowym szkieletem. Taka konstrukcja jest bardziej szczelna, ponieważ pozwala na montaż kabli elektrycznych wewnątrz bez wykonywania otworów przelotowych.

Cechą charakterystyczną fasad wentylowanych jest specjalna szczelina umożliwiającą cyrkulację powietrza z otoczenia, którą wykonuje się pomiędzy izolacją termiczną a warstwą wykończeniową ściany. Powietrze, poruszając się zazwyczaj w górę szczeliny, ma za zadanie usuwać nadmiar wilgoci z fasady, zapobiegając tym samym rozwojowi pleśni i grzybów wewnątrz konstrukcji. Aby przepływ powietrza odbywał się sprawnie, niezbędne jest poprawne wykonanie wszelkich otworów wentylacyjnych oraz dokładny montaż samej izolacji. 

Ocieplanie ścian zewnętrznych wykonanych w technologii szkieletowej najlepiej wykonać, stosując elastyczne płyty z wełny kamiennej. Obok dobrych właściwości termoizolacyjnych, wełna jest niepalna oraz paroprzepuszczalna i odporna na wilgoć, dzięki czemu pozwala utrzymać zdrowy mikroklimat wewnątrz pomieszczeń. Para wodna może swobodnie wydostawać się z przegrody na zewnątrz budynku, co chroni drewnianą konstrukcje przed zawilgoceniem i rozwojem pleśni i grzybów. Materiał ten posiada ponadto strukturę, która zapewnia dobrą odporność na obciążenia mechaniczne przy jednoczesnej elastyczności, potrzebnej przy ocieplaniu konstrukcji szkieletowych. Sprężyste płyty o małej gęstości i zaburzonej strukturze włókien sprawdzają się zwłaszcza w przypadku wentylowanych fasad szkieletowych, gdzie wypełniają przestrzenie pomiędzy okładzinami ściany. Dzięki swojej elastyczności, materiał można łatwo wpasować pomiędzy elementy konstrukcji, wypełniając puste przestrzenie skuteczniej, niż sztywne płyty piankowe, które mogłyby tworzyć mostki termiczne.

Kiedy mamy już gotowy szkielet ściany zewnętrznej, przystępujemy do montażu jej ocieplenia. W tym celu skorzystać możemy z miękkich i elastycznych płyt z wełny, przeznaczonych do izolacji termicznej, akustycznej i ogniowej ścian, takich jak np. PAROC UNS 37z. Montaż wykonujemy od najniższego poziomu rusztu, przemieszczając się następnie do góry. Aby wypełnić szczelnie przestrzeń pomiędzy elementami szkieletu, płyty montujemy w pełnych wymiarach, w razie potrzeby docinając je z naddatkiem 1-2 cm. Dzięki temu zabiegowi krawędzie płyt będą przylegać szczelnie zarówno do siebie, jak i do elementów konstrukcyjnych szkieletu. Aby zagwarantować solidne osadzenie płyt elewacyjnych, przybijamy poziome łaty do górnej i dolnej części ramy, a następnie zabezpieczamy łaty wokół okien i drzwi. Następnie montujemy drugą warstwę izolacji. Stosując system dwuwarstwowy, tworzymy ciągłą i szczelną warstwę izolacji cieplnej bez ryzyka występowania mostków cieplnych wynikających z konstrukcji nośnej ściany zewnętrznej. W tym celu wykorzystać możemy niepalne płyty z osłoną wiatroizolacyjną PAROC Cortex, które montujemy na zewnątrz szkieletu drewnianego tak, aby wystawały poza obrys ramy. Płyty układamy "na styk", używając gwoździ lub śrub i podkładek do mocowania wstępnego (5-6 na płytę). Po przymocowaniu wszystkich płyt wiatrochronnych do ściany, należy wcisnąć przekładki w odległości około 600 mm (w zależności od ramy szkieletu drewnianego). Nadbijamy elementy rusztu, pozostawiając szczelinę wentylacyjną o grubości min. 2 cm, a następnie przykrywamy okładziną typu siding lub deskami.

Ścianki działowe z izolacją akustyczną z wełny kamiennej

Wewnętrzne ściany działowe pełnią istotną funkcję z punktu widzenia komfortu akustycznego oraz pasywnego bezpieczeństwa pożarowego budynków. Aby zachować zakładane w projekcie parametry i uniknąć takich niepożądanych zjawisk, jak przenoszenie dźwięków przez sąsiednie ściany i stropy, przegrody te wymagają doboru odpowiednich materiałów izolacyjnych i konstrukcyjnych, a także przestrzegania ścisłego reżimu wykonawczego.

Rozwiązaniem najbardziej skutecznym z punktu widzenia izolacyjności dźwiękowej będzie montaż okładzin gipsowo-kartonowych do dwóch osobnych szkieletów, dzięki czemu ograniczymy ryzyko powstawania bezpośredniej drogi przenoszenia dźwięków. W przypadku konstrukcji szkieletowych, takich jak lekkie ściany działowe z poszyciem płytami g-k, najlepiej sprawdzają się sprężyste płyty z wełny kamiennej. Ze względu na włóknistą strukturę oraz doskonałe właściwości pochłaniania dźwięków, wełna kamienna zapewnia znakomitą izolację od zewnętrznych źródeł hałasu przenoszonych ścianami i dachem, jak również od wewnętrznych hałasów przenoszonych przez ściany działowe, stropy kondygnacyjne i sufity.

Podkładka akustyczna. Montaż ścianki działowej zaczynamy od wyznaczenia jej przebiegu na przylegających konstrukcjach pionowych i poziomych, pamiętając o zachowaniu przerw na stolarkę drzwiową. Pod profilami obwodowymi U mocowanymi do podłogi i stropu, jak również pod skrajnymi profilami pionowymi C, które przykręcimy do sąsiadujących ścian, koniecznie wykonujemy podkładkę akustyczną o grubości 1 cm. Wykorzystać możemy taśmę uszczelniającą, piankę montażową lub – szczególnie w przypadku większych nierówności podłoża – paski z wełny kamiennej, które zabezpieczą przegrodę przed przenoszeniem dźwięków przez newralgiczne połączenia ścianki z innymi konstrukcjami budynku. Powstałą szczelinę wypełnimy pianką montażową dopiero na etapie wykańczania. Ważne: jeżeli wykonujemy szkielet z profilami podwójnymi, podkładkę akustyczną mocujemy także pomiędzy rzędami kolejnych profili pionowych. W tym celu rozmieszczamy wzdłuż nich co ok. pół metra paski o długości 10 cm.

Montaż profili obwodowych. Obwodowe profile poziome i pionowe mocujemy po otynkowaniu sąsiadujących ścian i stropów, aby uniknąć ewentualnego zabrudzenia lub zawilgocenia płyt okładzinowych. Planujemy rozmieszczenie poszczególnych wkrętów w odległości odpowiadającej zaleceniom producenta konstrukcji szkieletowej (zazwyczaj max. co 100 cm) oraz na bieżąco kontrolujemy ustawienie profili za pomocą poziomicy. Kolejne profile pionowe wkładamy w profile poziome – odpowiednio dolne, a następnie górne – wstępnie, bez mocowania, zachowując rozstaw zgodnie z instrukcjami producenta oraz pamiętając o wykonaniu dodatkowych profili słupkowych stanowiących krawędź dla ewentualnego otworu drzwiowego.

Wykonanie okładziny g-k po jednej stronie ściany. Okładziny mocujemy do profili pionowych, uważając aby nie umieścić wkrętów zbyt głęboko w płycie g-k i nie przeciąć warstwy papieru. Rozstaw wkrętów, zależny od grubości i liczby warstw okładzin, należy wykonać zgodnie z zaleceniem producenta, niemniej zawsze musimy pamiętać o przesunięciu spoin pomiędzy poszczególnymi płytami okładzinowymi. Ponieważ sztywne połączenie mogłoby powodować zbyt duże obciążenie ścianki działowej, nie może ona stykać się od góry ze stropem. Aby konstrukcja mogła pracować i amortyzować obciążenia idące z góry, płyt okładzinowych nie przykręcamy do poziomych profili obwodowych. Zamiast tego pozostawiamy szczeliny – odpowiednio 10 mm pomiędzy podłogą a dolną krawędzią płyt oraz 5 mm pomiędzy stropem a górną krawędzią płyt.

Instalacje elektryczne. Istotnym, choć czasem bagatelizowanym elementem wpływającym na izolacyjność akustyczną ścianek działowych jest odpowiednie zamocowanie i zaizolowanie przejść instalacyjnych. Planując rozłożenie elektryki wewnątrz przegrody należy pamiętać, aby wszelkie puszki, gniazda i przełączniki montowane po obu stronach ściany nie zostały umieszczone bezpośrednio naprzeciwko siebie – w przeciwnym razie osłabimy parametry akustyczne samej konstrukcji. Puszki elektryczne możemy montować przed lub po zamocowaniu płyt okładzinowych do profili, aczkolwiek w obu przypadkach należy je uszczelnić masą szpachlową bądź odpowiednią zaprawą gipsową. Uszczelnienie tego typu możemy pominąć, jeżeli grubość izolacji akustycznej z wełny kamiennej znajdującej się po obu stronach zabezpieczanych elementów będzie przekraczać 30 mm.

Izolacja akustyczna ścianki działowej. Po przytwierdzeniu okładzin z jednej strony ściany przystępujemy do kluczowej części – montażu izolacji akustycznej wewnątrz przegrody. Od tego, jak prawidłowo zostanie wypełniona przestrzeń konstrukcji, zależeć będzie to, czy dana przegroda spełni swoją rolę jako przegroda dla dźwięków powietrznych. Dobór odpowiedniej grubości i szerokości płyt izolacyjnych zależy od specyfiki zastosowanego szkieletu. Jeśli chodzi o grubość, wełna nie powinna dotykać materiału okładzinowego, gdyż obniży to izolacyjność akustyczną ściany. Dlatego też, przykładowo w przypadku profili C100 powinniśmy stosować wełnę o grubości 80 mm. Odwrotna sytuacja tyczy się szerokości. Płyty takie jak PAROC UNS 37z montowane pomiędzy poziomymi belkami lub pionowymi profilami ścianek działowych, powinny posiadać naddatek na szerokości w wysokości około 2 cm w stosunku do dystansu między profilami. 

Montaż okładziny po drugiej stronie ściany. Po zamocowaniu izolacji wewnątrz przegrody wedle powyższych wytycznych przystępujemy do przykręcenia okładziny po drugiej strony ściany, co wykonujemy w sposób analogiczny do pierwszej. Jeżeli wykonywana ścianka działowa charakteryzuje się dużą wysokością, płyty montujemy po obu stronach w tym samym czasie, dzięki czemu unikniemy ewentualnych deformacji materiału. W przypadku, gdy wysokość ściany przekracza długość płyty w pionie, docinane i dostawiane fragmenty okładziny nie powinny być krótsze, niż 30 cm – w takim układzie dosztukowane fragmenty układamy w sposób naprzemienny, raz u góry, raz od dołu. Po przymocowaniu ostatniego wkręta, ściana zyskuje końcową stabilność – pozostaje nam już tylko przeszpachlowanie spoin oraz wykończenie samej okładziny g-k.

Dachy skośne - poddasze użytkowe

Dachy, z uwagi na różne ich typy lub kąty nachylenia, są najważniejszą częścią budynku, mającą wpływ na straty ciepła i jego efektywność energetyczną. Gdy ograniczy się straty ciepła przez dach, potrzeba wtedy znacznie mniej energii do ogrzania domu.

Izolacja dachu skośnego między krokwiami (ciepły strych) umożliwia maksymalne wykorzystanie przestrzeni pod dachem, zarówno w nowych, jak i w remontowanych budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych. Nawet jeśli poddasze nie jest od początku przeznaczone do zamieszkania, to późniejsza konwersja nieużywanej, zimnej przestrzeni w ciepłe i wygodne pomieszczenia mieszkalne będzie stosunkowo prosta i niedroga. Przy planowaniu rozwiązania izolacyjnego należy zapewnić odpowiednią wentylację. Należy wziąć również pod uwagę izolowanie podłogi na poddaszu w celu zwiększenia izolacyjności akustycznej. Podczas montażu izolacji, zapewnić szczelność w celu uniknięcia mostków termicznych i kondensacji. Zaleca się około 450 mm izolacji dachowej w nowych domach niskoenergetycznych. Niepalne płyty z wełny kamiennej PAROC między krokwiami poprawiają również izolacyjność akustyczną dachu.

Dach stanowi ochronę elementów konstrukcyjnych przed zmianami klimatycznymi, czyli ochrona przed opadami atmosferycznymi, zimnem, silnymi wiatrami oraz hałasem i ogniem. Prawidłowa konstrukcja dachu z odpowiednią izolacją cieplną jest niezbędnym warunkiem projektowym do uzyskania zdrowego i komfortowego klimatu wnętrz nie tylko w strefie dachu, ale i w całym budynku. Dachy są najważniejszą częścią konstrukcji domu, jeśli chodzi o straty cieplne i potrzebę zastosowania właściwej izolacji. 

Szczelność powietrzna. Wystarczającą szczelność powietrzną dachu skośnego uzyskuje się poprzez zastosowanie barier infiltracyjnych, takich jak folie wiatroizolacyjne. Najczęściej w górnej części budynku panuje nadciśnienie powietrza. W sezonie zimowym, kiedy różnice temperatur na zewnątrz i wewnątrz budynku są większe to również różnice ciśnień też są większe. Aby uniknąć szkód wywołanych przepływem wilgoci należy zadbać o szczelność połączeń między elementami konstrukcyjnymi.

Wentylacja. W dachach skośnych szczelina wentylacyjna jest umieszczona tuż pod pokryciem dachowym. Zadaniem takiej szczeliny jest usuwanie nadmiaru wilgoci z konstrukcji dachu poprzez jej przepływ powietrzny a przez to utrzymywanie konstrukcji w stanie suchym, zapewniającym prawidłowe funkcjonowanie tego układu. Przepływ powietrza w szczelinie odbywa się normalnie w kierunku do góry. Otwory wlotowe są projektowane w dolnej części dachu, aby umożliwić wniknięcie powietrza do szczeliny. W szczelinie powietrze się ogrzewa, zabierając nadmierną wilgoć kieruje się do góry, gdzie przez otwory wylotowe jest usuwane na zewnątrz.

Zapobieganie powstawaniu mostków termicznych. Masywne krokwie dachowe są często przyczyną powstawania tzw. mostków termicznych. Mostki termiczne stwarzają duże problemy w prawidłowym funkcjonowaniu dachów skośnych. Straty ciepła uciekającego przez mostek termiczny są znacznie większe niż przez sąsiadujące komponenty budowlane. Dodatkowo kondensacja wilgoci w mostkach termicznych podnosi jej akumulację w całej konstrukcji dachowej. Zlikwidowanie lub poważne osłabienie mostków termicznych uzyskuje się poprzez zastosowanie warstwy izolacyjnej, pokrywającej całkowicie takie miejsca. Należy także ograniczyć do minimum wymiary i ilości łączników mechanicznych i innych komponentów przechodzących przez warstwę izolacyjną.

Izolacja termiczna. Przez dachy skośne ucieka aż do 30% energii pochodzącej z systemów grzewczych. Zgodnie z aktualnymi Warunkami Technicznymi, dla budynków wymagania w zakresie izolacyjności termicznej dachów i stropodachów uważa się za spełnione, jeżeli współczynnik przenikania ciepła Umax ≤ 0,20 (W/m2K). Ze względu na progresywny charakter obowiązujących przepisów, już za pół roku dopuszczalna wartość spadnie do 0,18 (W/m2K), a docelowo w 2021 r. – do 0,15 (W/m2K). Ze względu na rosnące wymagania energooszczędności niezbędne jest zastosowanie izolacji, która z jednej strony zapewni niską przewodnością cieplną, a z drugiej, odpowiednio zabezpieczy elementy więźby dachowej, gdzie tworzą się największe mostki termiczne. W tym celu najlepiej sprawdzają się sprężyste płyty z wełny kamiennej o niskiej gęstości oraz zaburzonej strukturze włókien. Taka izolacja łatwo wpasowuje się pomiędzy drewniane elementy konstrukcji i wypełnia puste przestrzenie skuteczniej, niż sztywne płyty piankowe. Za optymalną, uzasadnioną ekonomicznie grubość izolacji dla poddasza przyjmuje się 30 cm w dwóch warstwach. Wykorzystując płyty o niskiej przewodności cieplnej rzędu λD = 0,034 W/mK, tak jak w przypadku PAROC UNS 34, możemy zaoszczędzić na grubości izolacji.

Wykonanie izolacji. Ważne jest przestrzeganie prawidłowego schematu montażu. Od strony "zimnej", przed szczeliną wentylacyjną montujesz folię paroprzepuszczalną (folia wstępnego krycia). Następnie montujesz płyty z wełny mineralnej, które mogą  być zamontowane na styk z folią paroprzepuszczalną (folia wysoko paroprzepuszczalna) lub z pozostawieniem dodatkowej szczeliny wentylacyjnej między zimną stroną płyt, a folią (folia nisko paroprzepuszczalna). Po zamontowaniu płyt układasz od strony ciepłej folię paroizolacyjną, a następnie montujesz płyty gipsowo-kartonowe. Szczelina wentylacyjna powinna mieć otwory wlotowe (najczęściej pod okapem) i wylotowe (w kalenicy, w połaci lub ścianach szczytowych). Do zabezpieczenia otworów, np. przed owadami czy ptakami, zastosuj metalową siatkę. Szczelina wentylacyjna nie jest konieczna, gdy zamiast deskowania wstępnego zastosujesz folie dachowe o bardzo dużej paroprzepuszczalności. Takie folie można też wykorzystać do wytworzenia szczeliny wentylacyjnej pomiędzy izolacją cieplną, a poszyciem dachu z desek lub sklejki. W tym celu pomiędzy krokwiami, w odległości 3–4 cm od poszycia, rozpina się folię, a następnie powstałą przestrzeń pomiędzy krokwiami wypełnia się, od strony wnętrza poddasza, wełną mineralną. Zaletą takiego rozwiązania jest nie tylko to, że dociśnięta do folii wełna nie może się zsuwać (grozi to zawsze utratą ciągłości izolacji cieplnej dachu, a nawet zatkaniem szczeliny wentylacyjnej przy dolnej krawędzi dachu), lecz także fakt, że ciepło nie jest wywiewane przez powietrze przemieszczające się w tej szczelinie.  Montaż płyt jest prosty, ale trzeba uważać na detale. Czasami się zdarza, że odwrotnie zostają założone folie, tzn. paroizolacyjna od strony zimnej, a paroprzepuszczalna od strony ciepłej. Wilgoć zatrzymana w izolacji cieplnej nie ma wtedy możliwości odparowania i atakuje części drewniane konstrukcji oraz znacznie obniża właściwości izolacyjne. 

Dachy skośne - poddasze nieużytkowe

W zimnych poddaszach nieużytkowych, duża przestrzeń między stropem i zewnętrzną konstrukcją dachu pozwala na zainstalowanie energooszczędnej warstwy izolacyjnej. Można zainstalować dwie lub więcej warstw płyt izolacyjnych bez szczelin lub pęknięć między sąsiednimi komponentami. Ogólnie rzecz biorąc, nie ma potrzeby instalacji  osłony wiatroizolacyjnej na wierzchu płyt, ponieważ przepływ powietrza jest tak mały, że wymuszona konwekcja nie wpływa na wydajność energetyczną izolacji. Należy zapewnić równomierną wentylację spod okapów dachu szczelinami wentylacyjnymi o szerokości co najmniej 50 mm. 

Ocieplenie granulowaną wełną wdmuchiwaną. Wełna wdmuchiwana jest skuteczną, alternatywną metodą izolacji dachów. Jej montaż wymaga użycia agregatu do wdmuchiwania. Tylko specjalnie przeszkoleni wykonawcy powinni przeprowadzać jej instalację. Wełna wdmuchiwana może być transportowana przewodami tłoczącymi. Rozdzielacz powietrzny zapewnia odpowiednią wentylację w zimnym poddaszu nieużytkowym oraz jednocześnie uszczelnia połączenie między ścianą zewnętrzną a konstrukcją dachową.

Ocieplenie płytami i wełną wdmuchiwaną. Należy zastosować płyty i wełnę wdmuchiwaną aby stworzyć podwójną warstwę izolacyjną. Wytrzymałe płyty z wełny kamiennej PAROC UNS 37 stanowią solidną podstawę dla połączenia z wełną wdmuchiwaną, która ściśle przylega do konstrukcji dachu skośnego. Płyty PAROC UNS 37z zapewniają izolację na etapie budowy, a gdy prace dachowe są zakończone, wykonawcy autoryzowani przez Paroc mogą zainstalować wełnę wdmuchiwaną na powierzchni tych płyt.  

Dachy domów pasywnych są podobne do dachów domów standardowych – warstwa izolacji jest tylko nieco grubsza. Należy wybrać wiązary dachowe, które pozwalają na montaż izolacji o wymaganej grubości. Ponadto, nieco wyższe podparcie wiązarów dachowych wizualnie powiększa wygląd elewacji. Również w tym przypadku wykorzystuje się zarówno płyty PAROC UNS 34, jak i wełnę wdmuchiwaną PAROC BLT 9. Inną możliwością jest wykorzystanie tylko wełny wdmuchiwanej. Zwykle jest to najszybszy sposób na zaizolowanie poddasza.

Strop międzykondygnacyjny-podłoga na legarach

Izolacja akustyczna PAROC minimalizuje hałas przenoszony przez konstrukcję (dźwięk kroków) i poprawia komfort użytkowników pomieszczeń. Płyta PAROC SSB 1, tłumiąca dźwięk kroków, redukuje natężenie dźwięków przedostających się przez podłogę drewnianą o połowę.  Płyta z wełny mineralnej jest montowana pomiędzy dwoma legarami płyt podłogowych. Płyty te mogą być płytami gipsowymi lub pilśniowymi o grubości od 13 do 25 mm. Jedna płyta może być zastąpiona przez parkiet.

Izolacje będą odgrywały coraz ważniejszą rolę ze względu na rosnące wymagania efektywności energetycznej budynków i instalacji. Grube warstwy izolacyjne mogą znacznie zwiększyć obciążenie ogniowe budynku, stąd też wybór odpowiedniego materiału izolacyjnego ma ogromny wpływ na bezpieczeństwo pożarowe w całym budynku. Wełna kamienna, ze względu na zastosowanie w niej surowców nieorganicznych, jest bardzo dobrym izolatorem przeciwogniowym. 

Czy artykuł był przydatny?

Dziękujemy. Podziel się swoją opinią.

Czy możesz zaznaczyć kim jesteś?

Dziękujemy za Twoją opinię.

Czytaj także

Zamów nasz newsletter i bądź na bieżąco z aktualnymi trendami w budownictwie jednorodzinnym! 

Na naszym portalu znajdziesz wskazówki, jak przygotować się do budowy domu i sprawnie przejść przez wszystkie jej etapy. Dowiesz się też wszystkiego o nowoczesnej organizacji budowy. W jednym miejscu uzyskasz profesjonalnie wyselekcjonowaną wiedzę z rynku materiałów budowlanych, która pozwoli Ci wybrać produkty wysokiej jakości, sprawdzone przez innych inwestorów. U nas poznasz sposoby, jak zrealizować swoje przedsięwzięcie szybko i bez błędów!